kəsəbə

is. <ər. «kasib» söz cəmi> köhn. Zəhmətkeş, fəhlə, peşəkar, sənətkar; ümumiyyətlə, kəsbkarlıqla dolanan adam. Hər vilayətdə var beş-on kəsəbə; Əlli min seyyidü axund, tələbə. S. Ə. Ş..